Hafðu samband: 520 4000 [email protected]

Flagarabragur

Ég kátur stunda kvennafar og kann að súpa úr glasi.
Með hlátri slapp ég hér og þar úr hinu og öðru þrasi.
Mig konur vildu í kirkju fá og koma á mig spotta.
En ljónum þeim ég læddist frá og lét mér nægja að glotta.

Einn - tveir, nú allir gólum saman.
Allir þeir sem hafa af skál og kvennafari gaman.
Gráti, væli og gremjutóni ei gegni nokkur kjaftur.
Syngjum dátt og höfum hátt.
Hellt'u í glasið aftur.

Og ein var það sem elda kunni allrahanda steikur.
Og ég sem er í maga og munni mjög á svelli veikur.
Þar veislu í daga nítján naut, því nægur reyndist forðinn.
En síðast burtu samt ég þaut og sílspikaður orðinn.

Einn - tveir...

Og þannig hef ég marga meyju margvíslega svikið.
Og ég veit lengra en nær mitt nef, sem nær þó skollans mikið.
Og alltaf skal ég elska þær af öllu mínu hjarta.
Og skil ei þó ég elski tvær, að önnur þurfi að kvarta.

Einn - tveir...

Írskt þjóðlag / Jónas Friðrik